پرور در ۶۶ کیلومتری شمال شرقی سمنان واقع شده است. این روستا از توابع دهستان پشتکوهِ شهرستان مهدیشهر است و طی مصوبه شماره ۷۰ شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید (شورای عالی محیط زیست) مورخ ۶/۵/۱۳۵۵ به عنوان منطقه حفاظت شده پرور به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.
این منطقه با مساحتی بالغ بر ۶۴۵۶۳ هکتار، منطقه‌ای کوهستانی است که دارای مرز مشترک با پناهگاه حیات‌وحش «دودانگه» و منطقه حفاظت شده «بولا» است. دامنه ارتفاعی ۱۱۹۰ تا ۲۳۰۰ متر و دارای اقلیم نیمه‌خشک سرد تا معتدل مرطوب است.
بسیاری ادعا کرده‌اند که منطقه حفاظت شده پرور شباهت زیادی به پارک ملی گلستان دارد و دشت‌های پست، تپه ماهور، کوه‌ها و صخره‌های بلند و جنگل‌های پراکنده و متراکم همه یکجا دیده می‌شود.
از مهمترین گونه‌های جانوری این منطقه می‌توان به مرال، شوکا، پلنگ، خرس قهوه ای، بز، پازن، قوچ، میش، آهو، انواع پرندگان شکاری و … اشاره کرد.
پوشش گیاهی منطقه نیز بسیار متنوع و بلند است. مازو، راش، ممرز، شیروار، ملچ و انواع گندمیان، نمونه‌ای ازگیاهان این منطقه به شمار می‌روند.
مسیر دسترسی به پرور از سمنان، با گذر از شهمیرزاد در جاده کیاسر به سمت فولادمحله میسر است و در ۳۴ کیلومتری شهمیرزاد با رسیدن به گردنه گرمکش و در امتداد راه آسفالته به سمت روستای پرور تغییر جهت می‌دهد.
در ابتدای این مسیر تابلویی نصب شده و فاصله روستاها از ابتدای جاده نوشته شده است. حدود ۶ کیلومتر از طی این راه آسفالته، در سمت چپ ایستگاه محیط‌بانی این منطقه دیده می‌شود که داخل این ایستگاه می‌توانید تعدادی از حیوانات منطقه را که تحت درمان هستند ببینید اما برای بازدید از منطقه حفاظت شده این روستا، باید از سوی اداره کل محیط زیست استان، مجوز داشته باشید.
روستای پرور دارای ۲۴ ییلاق است. با آنکه روستا مدتی است خالی از سکنه شده است اما گشت و گذار در کوچه‌پس‌کوچه‌های آن می‌تواند جذاب باشد.
در این روستا چندین امام‌زاده به نام‌های امام‌زاده طیب و طاهر، امام‌زاده جعفر، امام‌زاده سیدتاج‌الدین و امام‌زاده کاظم خفته‌اند.
گورستان این منطقه در فضایی سبز واقع شده و جذابیت آن به خاطر کنده‌کاری‌هایی است که جنسیت، رده سنی و نوع مرگ متوفی را نشان می‌دهد و روی سنگ قبرها صورت گرفته است.
