در کتاب تاریخی «سلاله پاکان» نقل شده‌است که در زمان خلافت مأمون یکی از سادات علوی مورد تعقیب عمال بنی‌عباس قرار می‌گیرد و از ترس جان به سمنان می‌گریزد. در سمنان نیز چون مأمورین خلیفه را در تعقیب خود می‌بیند راه فرار خود را از بیراهه به طرف شمال سمنان ادامه می‌دهد. در راه به طور تصادفی به دهکده درجزین می‌رسد و در یکی از باغ‌های خارج درجزین که عده ای به زراعت مشغول بوده‌اند پناه می‌برد و جریان تعقیب خود را از طرف عمال بنی‌عباس شرح می‌دهد. چون مردم درجزین شیعه اثنی‌عشری بودند، لذا مقدم او را گرامی داشته برای نجات وی فکری اندیشیدند. از آنجا که انتظار می‌رفت مأموران جهت دستگیری وی از راه برسند، از این نظر فوراً او را در بین خود جای داده و به لباس دقانان ملبس می‌سازند. پس از انجام این کار عمال بنی‌عباس از راه می‌رسند و به جستجو می‌پردازند، دهقانان از وجود چنین شخصی اظهار بی اطلاعی نموده و از معرفی وی خودداری می‌کنند. بالاخره سربازان خلیفه همه آنها را که جمعاً ۴۰ نفر بودند به قتل رسانده و سر آنان را در آب رودخانه‌ای که از دهکده درجزین عبور می‌نماید می‌اندازند. در نتیجه سی سر از چهل سر به آب داده شده در محله جنبندان به دست می‌آید و در بقعه سی‌سر دفن می‌گردد و نه سر دیگر در محله ناسار از آب گرفته می شود و یک سر دیگر در جریان آب ناپدید می گردد. در حال حاضر در دهکده درجزین محلی به نام چهل‌تن وجود دارد که تا اندازه‌ای مؤید این گفتار می‌باشد و گویا بدن چهل نفری که کشته شده‌اند در این روستا دفن شده است.
مشخصات بنا
این بقعه در جنوب میدان دکتر بهشتى و ابتداى خیابان شیخ علاءالدوله سمنانى، در محله لتیبار شهر سمنان واقع شده است. بناى بقعه شامل اتاق بزرگ مربعى شکل به ضلع ۵/۵ متر است و در منتهى الیه ضلع جنوبى اتاق نماى دو قبر به ابعاد ۵۵×۳۰/۱ و بلندى ۱۵ سانتى متر و به فاصله ۵۰ سانتى متر از یکدیگر در کنار هم به صورت متحدالشکل قرار گرفته و روى آن در سال ۱۳۷۱ با سنگ گوهر ساده بازسازى شده و روى هر دو نماى قبر پارچهاى الوان و سبز رنگ پوشانده شده و روى قبر دو لاله شمعدان قدیمى و چند گلدان و گل مصنوعى به چشم مىخورد که در سال ۸۵ نسبت به ساخت ضریح به شکل سه ضلعى فلزى مشبک با هزینهاى بالغ بر نود میلیون ریال ساخته و نصب شده است. این بنای مربعی شکل به وسیله دو در بزرگ چوبی به بیرون راه مىیابد. یکى از این دو در به میدان و در شرقى آن رو به خیابان قرار دارد.
در طرفین دو در ورودى، دو ستون مدور از آجر قرمز ساخته شده که بالاى آن، دنباله تزیینات سردر وجود دارد. ستون دیگرى از آجر معمولى به طور ایستاده در گوشه نبش بنا ایجاد گردیده است. نماى خارجى گنبد با اندود کاهگل پوشیده شده و به صورت یک برآمدگى کوتاه دیده مىشود.
اتاق حرم به اندازه حدود ۵/۱ متر از کف خیابان مجاور بلندتر است که به وسیله سه پله نسبتاً بلند که با سنگ مفروش شده به خیابان متصل مىشود و در زیر آن زیرزمینى به اندازه اتاق فوقانى وجود دارد.
در چهار گوشه حرم، چهار فیل‌پوش کوچک و ظریف به وجود آمده که به کمک طاقنماها و پا باریکها، گنبد کوتاه بدون ساقه آن را برپا داشته اند. بر بالاى دو سردر شمالى و شرقى، تزیینات بسیار زیبایى از آجر به صورت ستارههاى ششپر متشکل از لوزىهاى به هم چسبیده دیده مىشود. بر بالاى این تزیینات، یک ردیف قطار بندى آجرى و بر قسمت فوقانى قطاربندى، تزیینات جالب آجرى دیگرى به چشم مى خورد.
در ضلع غربى اتاق حرم قسمتى به عمق یک متر با یک درِ آلومینیومى از حرم مجزّا شده که فعلاً به صورت انبارى استفاده مىشود. اتاق حرم به وسیله دو درِ بزرگ آهنى سبز رنگى که در طرفین نصب شده و به بیرون راه دارد.
