آبانبار کاشفی سمنان مربوط به دوره پهلوی و جنب ساختمان شهرداری واقع شده بود. با اینکه اثر در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۳۸۱ با شماره ثبت ۵۸۳۳ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید، اما متأسفانه به دلیل تعریض خیابان سعدی به کلی تخریب شد.
این آبانبار از محل استخر باغ فیض (باغشاه) پر میشد و آب شرب ساکنان خیابان سعدی و بخشی از خیابان صاحب که سنگر نامیده میشد را تأمین میکرد. مخزن آب این بنا با دیگر آبانبارهای منطقه که به شکل دایره ساخته شدهاند؛ تمایز داشت و به شکل مربع بود.
ساخت این آبانبار توسط حاج حسین کاشفی آغاز شد توسط فرزندش حاج محمدآقا کاشفی به پایان رسید و بر کتیبهای از کاشی لاجوردی این بنا اشعار زیر دیده میشد:
بسم الله الرحمن الرحیم، یا اباعبدالله الحسین، ایلیاء
دنیا چه عجوزهای است مکار / پر عشوه و زشت و شوم و غدار
دل بر کن از آن عجوزه دهر / خود را به خدای خویش بسپار
تا وقت تراست، فکر ره باش / بس پر خطر است و راه دشوار
چون نیست در این جهان بقایی / نیکی کن و زاد و توشه بردار
چون حاج حسین کاشفی را / توفیق رفیق و بخت شد یار
از بهر ذخیرهی قیامت / بنمود بنای آبانبار
از همت پور ارجمندش / از مسجد و تکیه ماند آثار
بنمود بنای هر سه گانه / در کوچه و هر محل و بازار