انسان از ابتدای خلقت مسیر زندگی خود را با جستجوی ماده غذایی جهت ارتزاق آغاز نموده و با پیدایش اولین جوامع بشری سعی نموده است ماده ای را در سبد خانواده قرار دهد که اولا عمومیت داشته باشد و ثانیا در اختیار خودش باشد . در این روند با مطالعه تاریخ مشاهده میشود که یکی از انواع غلات به نام گندم به مرحلهای از حساسیت رسید که عوامل فرهنگی و اجتماعی و سیاسی را تحت الشعاع دانههای خوشه خود قرار داد بطوری که برخوردهای فیزیکی بین اقوام ، چالشهای بین حکومتها و مردم بازتابی از روند داشت نا برداشت این ماده غنی بوده و در ایران نیز در دوران قحطی معروف زمان ناصرالدین شاه حکومت وقت با وجود آوردن کمیته انتظام ارزاق و جیره بندی نان کنترل را در اختیار گرفته که این تشکیلات از بدو پیدایش از سال ۱۳۱۵ با پشت سر گذاشتن فعل و انفعالات فراوان در تشکیلاتی تخصصی به نام شرکت مادر تخصصی بازرگانی دولتی ایران و در استانهای مازندران و گلستان و سمنان به نام شرکت غله و خدمات بازرگانی منطقه ۲ تجلی یافت .