از نسب و شجره نامه مدفون در این بارگاه اطلاعی صحیحی در دست نیست؛ اما مردم سمنان وی را از نواده‌های امام زین‌العابدین (ع) می‌دانند. اما به نظر می‌رسد این بقعه متعلق به سید رضی (ع) نواده امامزاده علی اشرف فرزند عمراشرف (ع) باشد.
برخی می‌گویند: با توجه به اینکه در اعصار مختلف بخصوص عهد خلافت عباسیان، زاوغان مکانی امن برای سادات سجادی بوده است؛ بعید به نظر نمی‌رسد که امامزاده مذکور، یکی از سادات سجادی باشد. بنابراین می‌توان این بقعه را به سیدرضی نواده علی اشرف، فرزند عمر اشرف نسبت داد.
مشخصات بنا
آستان امامزاده سید المرسلین(ع) ، مجاور برج چهل دختر و در کنار خیابان حکیم الهی واقع گردیده است. مجموع مساحت عرصه این بقعه متبرکه ۷۵ متر و مساحت اعیانی آن ۲۵ متر مربع می‌باشد. بنای ساختمان بقعه سیدالمرسلین کوچک و مستطیل شکل است که چندان قدیمی بنظر نمی‌رسد و شامل اطاق، حرم و محوطه چهار گوشی به ضلع ۴/۶۰ متر می باشد که در قسمت شمال و شرق دارای دو درب است.
گنبد مخروطی شکل امامزاده بر روی چهار فیل‌پوش پهن و بزرگ که از پائین بنا شروع شده و به کمک چهار رف نعل اسبی شکل، طرح مدوری ساخته؛ قرارگرفته است. این گنبد بدون گردنی و ساقه می باشد، نمای داخلی و خارجی بقعه را با گچ سفید کرده‌اند. در وسط و زیر گنبد، ضریح چوبین و مشبکی بر روی قبر گچی قرار دارد. در داخل و خارج بقعه هیچ گونه تزئینات خاصی دیده نمی شود. ایوان رو به شمال و کنار خیابان و تقریباً نیم متر بلندتر از آن ساخته شده است. ارتفاع آن بیش از سه متر و دهنه آن ۴/۵ متر می باشد. در دو سمت داخلی ایوان طاق‌نماهائی برپا گشته و در سمت غربی نمای خارجی بقعه راه پله های پشت بام قرار دارد.
این بنا مربوط به دوره قاجار است و در تاریخ ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شماره ثبت ۴۱۴۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
