«پکه‌پور» در زبان سمنانی به معنای هله‌هوله است و اولین کتابی نثر به گویش اصیل سمنانی است و خسرو عندلیب سمنانی(گویا) نوشته است. این کتاب مجموعه‌ای از لطیفه‌های شیرین، نکته‌های دلنشین و اشعار فکاهی به گویش سمنانی است. مقدمه‌ی سه صفحه‌ای به قلم نویسنده به گویش سمنانی نوشته شده، بسیار جالب توجه است. پس از پایان هر حکایت، ترجمه آن نیز به فارسی نوشته شده است که می‌تواند برای افرادی که تسلط کافی به زبان سمنانی ندارند. بسیار سودمند باشد.
کتاب «پکه‌پور» در ۱۲۶ صفحه توسط انتشارات آبرخ در سال ۱۳۸۸ و در ۱۱۰۰ نسخه به چاپ رسیده‌است.
بخشی از کتاب:
جوکَه بی‌مَزّا…!
هَما رفیقی ماتَ: اَگه ئی نفری ئی‌یَه جُوکَه تَره بآتِش کُه بی‌مَزّا بیه، تا مِزون بَخَند. مِزُون چِرَه؟
باتَن: نَه… چِرَه؟
باتِش: وآسَه اِنی کُ ممکنَه او فکر هآکَرِه تو جوکَ مُلتَفِت نَبیچِه، دوبارَه تَره بایِه!
لطیفه بی‌مزه
دوستم می‌گفت: اگر کسی یک لطیفه بی‌مزه برایت تعریف کرد، تا می‌توانی بخند. می‌دانی چرا؟
گفتم: نه… چرا؟
گفت: برای اینکه ممکن است او فکر کند که شما لطیفه را درست درک نکرده‌ای و دوباره آن را برایت تعریف کند.
