تحولاتی که در اوضاع اقتصادی، اجتماعی و صنعتی جامعه ما بوجود آمده، به بسیاری از مشاغل قدیمی، نقش حاشیه ای داده و یا به طور کلی آن را منسوخ کرده است. استان سمنان نیز از این روند تغییر در حرفه ها، مستثنی نبوده است. در گذشته مردم سمنان دارای حرفه هایی بوده اند که امروزه دیگر وجود ندارند.
استان سمنان، در حال حاضر،به دلیل نزدیکی با استان تهران و داشتن شبکه های ارتباطی پیشرفته و راه آهن، با استان های تهران، مازندران، خراسان و جنوب کشور، در بخش صنعت از جایگاه ویژه ای برخوردار است. همچنین با توجه به وضعیت زمین شناسی و جغرافیایی، این منطقه دارای تنوع مواد معدنی بالایی است، که حاصل آن وجود معادن فعال در این منطقه می باشد، معادن زغال سنگ،کرومیت،گچ، نمک، سولفات دو سود، دولومیت، سیلیس، مس، سرب، خاک های صنعتی، بوکسیت، فسفات،گوگرد و منگنز، در حال حاضر در حال فعالیت و بهره برداری هستند.این دیار، به دلیل شرایط جغرافیایی،اقلیم بیابانی و نیمه بیابانی و محدودیت های آب و خاک، از موقعیت کشاورزی مطلوبی برخوردار نیست و تنها 2 در صد از کل مساحت استان زیر کشت آبی و دیم است و محصولات آن را گندم، جو، پنبه بومی و ورامینی، یونجه، سیب زمینی، اسپرس،شبدر و چغندر قند تشکیل می دهند
در حال بارگذاری
ولی در بخش دام داری به علت داشتن مراتع غنی از وضعیت خوبی برخوردار است و به عنوان یکی از قطب های مهم دامپروری کشور محسوب می شود. استان سمنان در بخش صنایع دستی،از مراکز مهم و فعال کشور محسوب می شود،صنایعی از قبیل جاجیم بافی، چادر شب، پلاس و چوقا، چاپ قلمکار، سرامیک، سفال سازی، گلیم بافی، قالی بافی، صنایع دستی موجود در سمنان محسوب می شود.
مطالب بالا برگرفته از این منابع می باشد.
