شایع‌ترین علائم کرونا تب، سرفه خشک و خستگی هستند (هریک از اینها می‌توانند اولین علامت کرونا باشند). علائم دیگری را هم می‌توان نام برد که در مقایسه با موارد ذکرشده، کمتر شایع هستند و تنها برخی از بیماران را تحت‌تأثیر قرار می‌دهند: علائمی مثل بدن درد، گرفتگی بینی، سردرد، گلودرد، قرمزی چشم (التهاب ملتحمه/ کنژنکتیویت/ Conjunctivitis)، اسهال، ازدست‌دادن و کاهش حس بویایی و چشایی، پیداشدن جوش یا دانه بر روی پوست و تغییر رنگ انگشتان دست یا پا.
دکتر رنجبر سردرد‌های خیلی شدید را یکی دیگر از علایم بیماری کرونا عنوان کرد و گفت: ویروس کرونا التهاب یا ورم مغز هم ایجاد می‌کند و حتی مواردی از خونریزی مغزی در بیماران هم گزارش شده که این مورد بسیار کم است.
رنجبر از تظاهرات دیگر این بیماری به درد شکم، اسهال و استفراغ نیز اشاره کرد و ادامه داد: این بیماری دارای تظاهرات پوستی است، اما معمولا این عوارض می‌تواند به دنبال مصرف دارو‌هایی که در درمان بیماری به کار می‌رود نیز ایجاد شود.
علائم ویروس کرونا در انسان معمولا در ابتدای امر خفیف هستند و به‌مرورزمان شدیدتر می‌شوند. بعضی از مبتلایان به آن هم تا پایان دوره بیماری علائم بسیار خفیفی از خود نشان می‌دهند و علائم‌شان هیچ‌وقت شدت نمی‌گیرد.
بخش اعظم مبتلایان به بیماری (چیزی حدود ۸۰درصد) بدون نیاز به مراقبت‌های درمانی بهبود می‌یابند. تقریبا از هر ۵ نفر، ۱ نفر شرایط وخیم‌تری پیدا می‌کند و دچار مشکلات تنفسی می‌شود. خطر شدت‌گرفتن علائم کرونا در افراد مسن و کسانی که پیش‌زمینه ابتلا به بیماری‌های دیگری مثل فشار خون بالا، بیماری قلبی و بیماری های ریوی، دیابت یا سرطان را دارند، بیشتر از دیگران است؛ البته شدت‌گرفتن بیماری صرفا محدود به این افراد نمی‌شود و در کسانی که کاملا سالم بوده‌اند هم مشاهده شده است.
تمامی افراد، فارغ از گروه سنی، درصورت مشاهده علائم زیر باید بی‌درنگ برای دادن تست کرونا به مراکز درمانی مربوطه مراجعه کنند:
تب یا سرفه و یا هردو؛
تنگی نفس/ مشکل در تنفس؛
احساس فشار/ درد قفسه سینه؛
ازدست‌دادن قدرت تکلم یا ناتوانی در حرکت‌کردن.
شخصی که مبتلا به کرونا است، درصورت قرارگرفتن در مجاورت دیگران می‌تواند به‌سرعت آنها را هم به ویروس آلوده کند؛ بنابراین قرنطینه‌کردن خود در خانه اهمیت زیادی دارد. این کار را با رعایت این نکات انجام دهید:
برای قرنطینه‌کردن خود، اتاقی بزرگ در خانه را انتخاب کنید که دارای تهویه مناسب و سرویس بهداشتی باشد؛
اگر انجام این کار برایتان مقدور نبود، تخت‌های اتاق‌خواب را حداقل با فاصله ۱ متر از یکدیگر قرار دهید؛
همیشه فاصله حداقل یک‌متری را با دیگران و اعضای خانواده حفظ کنید؛
روند پیشرفت علائم را هر روز زیر نظر بگیرید؛
حتی اگر احساس ناخوشی ندارید، تا ۱۴ روز در قرنطینه خانگی بمانید؛
در صورت بروز مشکلات تنفسی، بدون‌معطلی به مراکز درمانی مراجعه کنید (توصیه می‌شود پیش از مراجعه حضوری، تلفنی هماهنگی‌های لازم را انجام دهید)؛
روحیه خود را حفظ کنید و مثبت فکر کنید؛ برای این منظور از تماس تلفنی یا اینترنتی با عزیزانتان و ورزش در خانه کمک بگیرید.
